Lang voor het Christendom vierden de oude Germanen in deze landstreken het Joelfeest. Dit was voor hen een van de belangrijkste, langste en grootste feesten. Het begon met Midwinter op 21 december, de kortste dag en de langste nacht.
Drie dagen lang blijft de zon stil staan en daalt niet verder. Daarna begint ze weer aan de hemel te stijgen en worden de dagen weer langer.
Op deze derde dag na Midwinter vieren wij op 24 december de Kerstnacht.
Tussen 25 december (Kerst) en 6 januari (Heilige Drie Koningen) zijn de 12 Heilige Nachten waarin wij iedere nacht een droom ontvangen met betrekking tot een maand van het nieuwe jaar.
12 openbaringen in de 12 Heilige Nachten
In de eerste nacht ontvangen wij een droom die ons laat zien wat in januari tot ontplooiing zal komen. In de tweede nacht ontvangen wij wat in februari, in de derde nacht wat in maart de blauwdruk is enzovoort. Elke nacht gedurende deze 12 Heilige Nachten ontvangen wij een openbaring vanuit de hemel die zich geheel naar het plan van de Heilige ‘Ordening’ op aarde zal ontvouwen.
Dit is het hemelse voedsel voor het nieuwe jaar. Het nieuwe ritme waarmee wij in overeenstemming met het kosmische plan op aarde werken. Ik wil graag iedereen op het hart drukken de dromen gedurende deze tijd op te schrijven, als het niet alle 12 zijn dan tenminste die, die ontvangen worden.
Een grotere boog
Maar het innerlijke lichtfeest omschrijft een veel grotere boog dan de ons bekende Kersttijd. Dit begint met 11 november (Sint Maarten), de bewerking van onze oogst en die duurt 12 weken lang.
In de adventstijd groeit alles naar het hoogtepunt toe dat wij met Kerstavond en de 1. Kerstdag op 25 december bereiken. Daarop volgen de 12 Heilige Nachten die op 6 januari met Heilige Drie Koningen eindigen.
Het innerlijke lichtfeest eindigt dan met Maria Lichtmis op 2 februari, waar de aardekracht weer ontwaakt om zich met het nieuwe ritme te verbinden.
Deze grotere boog hebben wij uit het oog verloren en kunnen de samenhang amper nog herkennen. Wij raken de natuurlijke verbinding met het goddelijke in ons en de aardse ritme meer en meer kwijt.
Het blikveld is alleen nog maar op het hoogtepunt (in dit geval Kerst of Oudejaarsavond) afgestemd met het gevolg dat wij ons in het detail verliezen. En de structuur en organisatie daarvan (hoe wij deze feesten zouden moeten vieren) verhardt ons dusdanig dat wij op een gegeven moment de zin ervan niet meer begrijpen.
De vernieuwing
Nu is het de tijd om deze innerlijke verharding te doorbreken, zal er vernieuwing plaatsvinden. Het begin ligt bij de oogst die wij ook dit jaar weer ontvangen hebben. Deze zullen wij bewerken en houdbaar maken opdat wij ons kunnen voeden totdat de aarde, na haar welverdiende rustperiode, weer zover is om ons opnieuw van voedsel te voorzien.
Houdbaar maken is erg belangrijk maar dat houd wel in, dat wij onze oogst herkennen. Wij moeten leren hoe ermee om te gaan. Wat precies is onze oogst, welk deel of stuk heeft welke functie en hoe kunnen wij dat bewerken en gebruiken?
Bewerken betekend trouwens ook dat wij van verschillende delen beter afscheid kunnen nemen, als ze voor een positieve ontwikkeling niet meer voedzaam zijn. Hieraan zijn keuzes verbonden, keuzes die wij zelfstandig dienen te maken. Als wij niet kiezen, kiest altijd iemand anders voor ons.
Door onze bewuste keuzes laten wij de hemel zien dat wij zelfstandig zijn en in vrijheid handelen.
De nieuw ontvlamde kaars
De tijd voor Kerst is een tijd van bezinning, een tijd van naar binnen keren en ons herinneren waar wij vandaan komen.
Pas als wij onze wortels herkennen, zien wij de grotere samenhang.
Dit is een tijd waarin wij beslissingen nemen over onze richting in het volgende jaar. En daarmee stemmen wij ons wezen af op het Lichtfeest, op het hoogtepunt met Kerst, waar de nieuwe kaars in onze levensboom aangestoken wordt.
De nieuwe lichtgeboorte, de Nieuwe Wereld die in ons mensen reeds aanwezig is!
Wij zijn dragers van het Licht
Wij zijn dragers van het Licht en zullen doelbewust op weg gaan, zo als de Heilige Drie Koningen dat hebben gedaan. De wijzen, de ingewijden, de zieners, de astrologen die door de dimensies heen konden kijken en de ziel als een ster konden waarnemen. Die de Christusster konden zien en hem zijn gevolgd.
De geboorte van de engelen
Op 6 januari viert men het einde van het Joelfeest maar ook de geboorte van de Eon. Eon is de Gnostische uitdrukking van engelen, met Michael als opperheer en met Christus aan het hoofd van de Eonen.
Het is ook de dag van de drie geschenken: wierook dat de geest krachtig maakt, mirre voor de zelfbeheersing en ons zenuwstelsel en goud voor de vervolmaking.
Ik ben de herder van mijn veelheid, met als levensdoel deze innerlijke kudde tot een eenheid te brengen. Ik ben verantwoordelijk voor mezelf. Ik wil mijn ideeën, gedachten, ervaringen tot eenheid brengen. Daarom zoek ik naar de samenhang, naar de eenheid, naar de verlossing uit de duisternis, en verlang ik naar de lichtgeboorte.
De verlossing uit de duisternis
Niet alleen met betrekking op Midwinter als jaarfeest maar ook met betrekking op de momenten van een innerlijke diepe nacht, de duisternis in mezelf, de momenten waar ik niet meer verder kan, geen houvast meer heb, de grond onder mijn voeten verlies. Daar, op dit moment dus, vindt de lichtgeboorte in ons plaats, die wij als komst van Christusbewustzijn vieren. Het is een jaarfeest maar ook een bewustzijnsmoment.
Deze manier van verlossing uit de duisternis kunnen wij alleen in het tegenwoordige moment, in het HIER en NU beleven. En de openbaringen die wij in de 12 Heiligen Nachten ontvangen zullen ons helpen dit te herkennen.
Het is bijna te mooi om waar te zijn. Deze teksten.
Ondertussen ploetert de mensheid voort met oorlogen, vandalisme, misbruik, geweld , machtswellust en egoïsme. En de enkeling blijft spirituele teksten debiteren. Maar het is wel rustgevend….zeker.
Als er mensen zijn die kaarsen uitblazen, zijn er ook altijd welke die ze opnieuw aansteken.