Wij voelen inmiddels allemaal duidelijk aan dat de tijd aan het veranderen is en als men daarover met mensen praat komt vroeg of laat de Maya kalender met de datum 21.12.2012 aan de orde, de datum waarop de gouden tijd van de Dertien Hemelen zal aanbreken.
Ik ben er wel blij mee dat er van een andere cultuur een handvat komt, dat er een licht naar mij toe schijnt zodat ik weet niet alleen te zijn met al mijn observaties. En toch blijf ik met mijn gereedschap verder zoeken naar een antwoord dat vanuit mijn binnenste uitgroeit en mijn volledig bevredigt.
Op een nacht droomde ik dat in mijn gedachtegangen een nieuw stuk werd ingebouwd, alsof men in een filmrol een nieuw beeld inlast. Dat nieuwe beeld moest ik uitproberen maar ik pakte het niet goed op. Vervolgens probeerde ik het nog eens en terwijl ik bezig was dit nieuwe beeld in mijn gewone gedachtegangen te integreren kwam het woord ‘Para Cum’ in mij op. Ik herhaalde dit woord omdat ik het naar mijn dagbewustzijn wilde verplaatsen en toen werd ik wakker.
Para Cum, Para Cum – ik ging op zoek, woordenboeken, meditatie, maar het voelde nog niet helder genoeg. Pas toen ik een lezing aan het voorbereiden was over de tijd van NU had ik het echt te pakken. De essentie werd mij opeens glashelder. Para Cum betekent: met alle richtingen verbonden. Dat klinkt goed maar wat betekend deze gedachte nu in het dagelijkse leven ? En hoe verbind ik mij met alle richtingen ?
Ik begin deze zoektocht bij het wezen der getallen. Tenslotte is dit de taal op een hogere niveau die ons voorbij de aardse taal brengt.
Als ik nu het jaar 2012 neem en met 2005 vergelijk is er een verschil van zeven jaren. De zeven is het heilige getal op aarde, zoals de twaalf het heilige getal van de kosmos is. De zeven geeft een proces aan welk op aarde tot een volmaakte toestand is gekomen. Men kan dus de conclusie trekken dat vanaf nu een proces gaande is dat in de volgende zeven jaren tot een vervolmaking van de toestand op aarde leidt die in 2012 tot voltooiing komt. De ervaring leert dat elk nieuw begin in de wereld door een voorbode wordt aangekondigd. Voorafgaand aan elke opvoering is een generaalrepetitie en aan elke geboorte de ontsluitingsweeën. Er is altijd een tijd van voorbereiding voorafgaand een nieuw begin. Aan de hand van het wezen der getallen weet ik nu dat deze komenden zeven jaren dus de voorbereiding of de generale repetitie van de nieuwe tijd op aarde is.
Maar ik wil dieper kijken. Wat zijn wij dan aan het repeteren ? De twee kernbegrippen aarde en nieuwe tijd zullen mij als handvat dienen en met aarde beginnend ga ik weer naar het wezen der getallen.
De aarde komt overeen met het getal vier. De vier windrichtingen, de vier seizoenen, de vier grote aardefeesten, de vier elementen: aarde, water, lucht en vuur – de taal van de aarde. Als ik de elementen op de mens vertaal komt dat overeen met ons doen (aarde), voelen (water), denken (lucht) en willen (vuur). Door middel van ons lichaam staan wij onlosmakelijk in verbinding met de aarde en communiceren haar taal onophoudelijk door middel van het samenspel der elementen. De meest pure en heldere taal die wij vanuit de aarde kunnen beleven. Voorwaarde voor een duidelijke communicatie is wel dat de vier elementen in ons zich in evenwicht bevinden. Dus onze eerste taak is nu om hier de balans te herstellen. Wat houd mij ervan af om mezelf te kunnen zijn ? Hoe kom ik weer in evenwicht ? Dit is ons huiswerk dat wij moeten doen willen wij in balans komen en willen wij verder gaan met ons bewustzijn.
Om het begrip nieuwe tijd verder te doorgronden, kijk ik vanuit de kwaliteit van tijd en daarvoor heb ik de astrologie nodig. Astrologisch gezien zijn wij nu in de overgangsfase van het Vissen tijdperk naar het Waterman tijdperk. En met de hier aan vooraf vergaarde kennis weten wij nu dat wij zeven jaren de tijd hebben om het vissen tijdperk schoon af te sluiten voor het nieuwe waterman tijdperk. Wij bevinden ons nu op het moment in de voorboden tijd van deze mentale wereld, van het waterman tijdperk. Men zou het kunnen vergelijken met een sluis of met een soort generale repetitie; na zeven jaren zullen de gordijnen opengaan en beginnen wij met onze echte opvoering. Nu zijn wij nog in de voorbereidende fase waar alles netjes opgeruimd wordt en op zijn plaats komt, daar waar het hoort.
De vis hoort bij het element water, de gevoelswereld (ik voel) dus wij komen vanuit de gevoelswereld te voorschijn op weg naar de mentale wereld. De waterman hoort bij de mentale wereld, het element lucht (ik denk). Dat wil zeggen dat wij door ons helder water (gevoel) heen moeten kijken om te zien waar wij nu staan en waar wij naartoe gaan. Om te kunnen zien is het een voorwaarde dat ons water helder is, dus dat wij met onze gevoelens in balans zijn, anders zien wij niets anders dan troebel water. Maar hoe houd men zijn gevoelens in een dusdanig balans ?
Het is zeker van belang om als eerste het verschil tussen gevoelens en emoties te beseffen. De schone, levende vorm van het water in ons is het gevoel. Daarin tegen is de emotie, zoals het woord al zegt, e-motie een ontworteld gevoel dat zich verzelfstandigd heeft. Dus niet meer gevoed vanuit de wortels van ons licht maar levend door het wegzuigen van energie van anderen die men er daartoe probeert bij te trekken. Men wil slechts medelijden en niet echt hulp. Dit gedragspatroon is eenvoudig te herkennen; men spreekt liever over een probleem met iemand die meegaat in het probleem dan met iemand die wil troosten en de weg kan wijzen naar de oplossing ervan. Ons gedragspatroon om de zielenvoeding via emoties te verkrijgen moet dusdanig getransformeerd worden, dat men zich met de eigen innerlijke gevoelswereld verbindt en bewust wordt van het samenspel der elementen in zich zelf. Dat houdt in dat wij ons los moeten maken van mensen die ons energetisch vast houden en leeg zuigen, wij moeten onze zielenramen dicht doen. Dit wil niet zeggen dat men niet geïnteresseerd is in zijn medemens, het zegt alleen dat men maatregelen treft om in het evenwicht te komen of daarin te blijven. Het evenwicht is een geboorterecht, men is geen egoïst als men hiervoor kiest.
Ik wil duidelijk en helder kunnen zien wat aan de hand is en dat kan ik niet doen als ik mijn zielenramen open laat staan en alle e-moties door mij heen trekken omdat op die manier geen innerlijke evenwicht tot stand kan komen. De balans in ons gevoelswereld bereikt men dus als men trouw en oprecht is tegenover zich zelf, zich met zijn eigen innerlijk licht verbind en vertrouwen heeft dat alles wat wij nodig hebben ten vollen in ons aanwezig is. Wij voelen en weten toch dat wij alleen aan God verantwoording schuldig zijn.
Kenmerkend voor de waterman zijn woorden zoals vrijheidslievend, sociaal, individualistisch, fragiel, broederlijk. Hier zijn de uitvinders thuis met hun eigen wereldbeschouwingen, die trouw zijn aan zichzelf. De mentale trots, die een afkeer heeft van alles wat gewoon is en zich op aarde niet thuis voelt. Vaak leeft dit stuk in ons als een soort kluizenaar in het verborgene.
Het intuïtieve denken hoort hier thuis met als doel de verbroedering van de mensen. Als men zich met dit teken sterker verbindt ontdekt men een bijzondere fijnheid, een fragiliteit die zeer krachtig op het kosmische stuk en tegelijkertijd zeer breekbaar op het aardse vlak is.
Overeenkomend met het trillingsveld in onze lichaam is het ons onderbeen en de kuiten. Met dit deel van ons lichaam hebben wij de mogelijkheid om te springen. Als wij springen zijn wij los van de aarde en dat is de essentie van de waterman. Met het waterman deel in ons komen wij los van de aarde en kunnen ons weer met de kosmische wereld verbinden, verbroederen. Dan kan men alles van bovenaf aanschouwen en het op aarde brengen als een nieuwe uitvinding. Men heeft het in de kosmos al gezien en zet het op aarde in een kleiner formaat om. Als voorbeeld de planetenomloop die in het klein onze klok wordt.
Het lijkt mij een logisch gevolg dat men zich op de aarde in dit stuk als een vreemde voelt, onbegrepen en eenzaam, als een koning tussen het gewone volk. Nu hangt het van ons zelf af in hoeverre wij in dit nog ruwe en onbewuste stuk van de waterman blijven hangen en ons verder eenzaam en onbegrepen voelen, meestal gevolgd door een depressie plus alle gevolgen van deze, zoals antidepressiva en weer alle gevolgen daarvan enz. Of dat wij van dit gedachtepatroon afstappen en vertrouwen ontwikkelen aan een Hogere Macht en ons met deze verbinden. Vertrouwen dat deze Hogere Macht, de oneindige kosmische energie, God, ons ook in de donkerheid ter zijde staat. Dat alles wel degelijk zin heeft ook als wij het met ons kleine hoofd niet altijd begrijpen. Alles wat ons te doen staat om ons innerlijke evenwicht te herstellen is het verkrijgen van een duidelijker en dieper contact met het Goddelijke. Licht en Liefde is overal en het ligt aan ons om ons daarop afstemmen, niet anders om. Zelfs in de grootste donkerheid, in de meest onlogische toestand komt er licht als men om hulp vraagt. Dan verbinden wij ons met het wijze stuk van de waterman, dat geen afkeer meer voelt tegenover de aarde en graag mee helpt in de verbroedering der mensheid. De intuïtie wordt ons gereedschap en alles wat wij van bovenaf gezien hebben wordt ter beschikking gesteld om het doel te bereiken.
Het beeld van een vuurtoren vind ik een voortreffelijk vergelijk met de uitgebalanceerde waterman. Men is trouw aan zich zelf en steekt het hoofd uit, men groeit naar boven en laat zijn individualiteit zien, men volgt geen kudde meer. De fakkel wordt niet meer door de menigte gedragen maar de verbinding met ons innerlijke licht heeft plaats gevonden. En dat wil zich ontvouwen. Dit is de vuurtoren die in de hoogte wordt gebouwd (met dichte ramen). Het licht in ons schijnt van hieruit in alle richtingen, zoals het licht dat in een vuurtoren rond draait. Daarmee maken wij allen moed om ons te laten zien zoals we geschapen zijn. Onze energie vloeit en dat betekend wij zijn niet meer alleen met een ding bezig, zoals dat tot nu toe meestal het geval was, wachtend op een reactie uit die ene richting. Maar wij stromen nu in alle richtingen, wij zijn onbegrensd. Wij houden ons niet meer bezig met wat zou kunnen zijn maar staan bewust in het hier en nu en reageren daar direct op. Dit blijkt soms zelfs onlogisch te zijn in relatie met gisteren of eergisteren.
Vanuit deze positie zien wij dat er nog meer vuurtorens bestaan, wij zijn beslist niet alleen. En al deze vuurtorens scheppen een nieuw lichtnet met dat licht wat ze door hun ramen in alle richtingen laten schijnen. De individualiteit in de gemeenschap. Dit is astrologisch gezien de betekenis van het waterman tijdperk.
Na mijn zoektocht door de verschillende gebieden kom ik tot de conclusie dat de komende zeven jaren onze generale repetitie zijn om een hoge, krachtige en heldere vuurtoren te worden. De uitnodiging van de aarde en haar natuurwezens neem ik aan, om samen dit proces te voltooien. Para Cum, met alle richtingen verbonden !
